Palindroom reuma

  • Mickey

    HOi Marjan,

    Zoals je het beschrijft is heel herkenbaar!

    Ik had begrepen als je Palindroom reuma al hebt voordat je ooit zwanger bent

    geweest er een kans is dat het weg blijft of zelfs niet meer terug komt na je

    bevalling.

    Bij komt het het meest voor onder mijn voeten en het begint ook altijd

    's nachts. Dan kroop ik uit mijn bed naar de badkamer en liet er dan ijskoud

    water op stromen. Dat was toen voor mij de enige oplossing, toen ze nog

    niet wisten wat het was. Maar van zo'n Biofreeze had ik nog nooit gehoord

    misschien maar even kijken waar ik deze kan kopen.

    Wat je ook beschreef, ik neem ook alleen maar in als het echt niet meer

    te houden is, de pijn.

    Ik weet niet beter dan dat het bij mij hoort en je leert er mee omgaan op het

    werk en prive. Soms heb ik het nog eens door dat ik mank loop want dan is

    het alweer een week geleden geweest. Totdat iemand aan mij vraagt wat heb

    je gedaan je loopt zo mank. Ik zeg dan altijd ooh ik heb mijn teen gestoten,

    eigenlijk om het een beetje vermijden om het constant uit te leggen.

    Zo ga ik er eigenlijk een beetje mee om, ik probeer er de humor van in te zien.

    groetjes,

    Mickey

  • Miranda

    Hoi Melanie,

    Ook ik heb palindroom reuma. Ik ben 33 jaar en weet het nu zo'n jaar of 6. Bij mij blijven de aanvallen elkaar opvolgen, soms duurt het een uurtje ,soms 6 weken. Om het te onderdrukken gebruik ik dagelijks Diclofenac, zonder dat gaat het helemaal mis.I Ik probeer zwanger te worden en heb met m'n arts afgesproken om toch de diclofenac te blijven gebruiken en als ik zwanger raak, meteen te stoppen met de medicijnen. Ik wens je veel sterkte om het te accepteren en als je vragen heb mag je me mailen,

    Groetjes Miranda

  • Mickey

    HOi Miranda,

    Ik heb palindroom al vanaf mijn vierde jaar……

    Ik heb het al heel lang geleden geaccepteerd eigenlijk hoort het gewoon bij mij

    ik weet niet beter dan dat het bij me hoort, ik zeg dan ook altijd tegen

    iedereen die ernaar vraagt;

    - Het is niet ernstig het is alleen lastig en ga er met veel humor mee om!

    Succes met zwanger worden!

    groetjes,

    Mickey

  • Melanie

    Bedankt allemaal voor de reactie's.Ik ben weer wat wijzer geworden.Ik ga met mijn reumatoloog overleggen of ik ga stoppen met plaquenil ivm kinderwens.Gelukkig zijn de pijnaanvallen nog goed te onderdrukken nu en ik hoop dat dat even zo blijft.Ik vond het fijn om hierover te “praten” met anderen die het ook hebben.

    Mocht ik nog vragen hebben,dan plaats ik wel weer een berichtje op dit prikbord,aangezien ik jullie e-mailadressen niet heb.

    Nogmaals bedankt.

    gr Melanie

  • caatje

    wat is biofreese??

  • Mickey

    Hallo Caatje,

    Ik weet het zelf ook niet ik heb er net ook over gehoord en meteen

    op Google gekeken. Misschien helpt het als je naar

    www.biofreeze.nl gaat. Het is voor mij ook nieuw.

    groetjes,

    Mickey

  • Mickey

    HOi Caatje,

    Het is voor mij ook nieuw, ik heb er net van gehoord de prikboord!

    Als je bij www.biofreeze.nl kijkt (via Google gevonden) leggen zij

    daar uit wat het is en hoe het werkt.

    groetjes,

    Mickey

  • Marjan

    Uh, de humor van inzien kan ik nog niet voor elkaar krijgen hoor :-)

    Het doet zoooo vreselijk pijn!

    Maar wat mij het meeste angstig maakt voor zo'n aanval is dat je

    niets meer kunt. Ik ben in een mum van tijd hulpbehoevend; kan mijn bed niet meer uit, kan me niet aankleden enz. Het klinkt nogal dramatisch maar is wel de

    waarheid helaas.

    Op mijn werk heb ik nog geen aanval gehad. Raar, maar het is meestal in het weekend of op mijn vrije dagen (ik werk 3 dagen). Dan komt toch de aanval na een drukke periode, lijkt me.

    Misschien moet ik die drukke periode wat minder druk maken…! Net zoals je zegt: je moet er mee om leren gaan. Ook als je geen aanval hebt.

    groetjes Marjan

  • Mickey

    HOi Marjan,

    Natuurlijk doet het ontzettend pijn en het is ontzettend lastig maar ik heb het al zo lang sinds m'n 4e jaar al. En ook ik kan me die vervelende momenten herinneren.

    Ik had het aan beiden handen en kon niet eens mijn onderbroek en broek omhoog krijgen op het toilet. Daar zat ik thuis alleen met mijn pasgeboren tweeling.

    Ook zo leuk met je bh aandoen of van die simpelen dingen geen brood kunnen

    smeren. Bij mij kwam het door de weeks en in het weekend voor, ook zo leuk

    als je nog moeten werken de volgende dag en de hele nacht niet geslapen van

    de pijn. Daarom juist probeer ik er met wat humor het dragelijker te maken.

    Ik weet het het klinkt heel vreemd maar zo ga ik ermee om maakt het voorzelf

    wat dragelijker. Begrijp met niet verkeerd ik begrijp jouw situatie heel goed!

    Ik geloof dat iedereen er op z'n eigen manier mee opgaat.

    groetjes,

    Mickey

  • Melanie

    Ik heb van iemand een proefmonster gehad en het helpt bij mij perfect!

    Als ik weer eens pijn in mijn pols heb,smeer ik dat erop en dan heb ik een stuk

    minder pijn.

    Het is “de koude methode” en die schijnt goed te werken!

    Het is ook niet heel duur,zeker de moeite waard om te proberen.

    Je kan ook eerst een monster bestellen!

    gr Melanie