Zorgen over de toekomst ---> algemeen!!

Jopie1982

14-12-2010 21:48

Toch blijf ik het lastig vinden.
Ik ben echt altijd positief en probeer van kleine dingen te genieten. Zie ook altijd de zon wel weer schijnen en kan echt genieten van alle dieren die we hebben.
Toch merk ik dat ik steeds vaker moeite heb om mezelf op te peppen en daar maak ik me zorgen over. Zo ken ik mezelf helemaal niet, zo ben ik helemaal niet. Waarom kost het me toch allemaal zoveel moeite?
En wat ik zei….hoe gaat dat er in de toekomst aan toe, wordt dat gevoel dan alleen maar sterker of leer ik er dan juist mee omgaan. Beter is om me er helemaal geen zorgen over te maken en het maar overn me heen te laten komen. Maar goed…nu ook heb zo'n zin in een potje janken, gewoon alle pijn, alle onzekerheid, alle ellende eruit te gooien, maar ja dat mag dan weer niet van mezelf want ik met sterk zijn.
hvh

14-12-2010 22:35

Hoi Jopie,
Dat “sterk van je zelf moeten zijn” ken ik…….dat heb ik ook heel lang gedaan. Maar het lucht zo op om af en toe eens lekker ongestoord te janken. Alles te laten gaan, vaak ga je daardoor dingen veel helderder zien. Ik zou zeggen laat je lekker gaan, pak een paar zakdoeken en ga lekker zitten huilen. Het is ook allemaal niet lichte kost wat je te verwerken krijgt als chronisch ziek persoon.
Groet Sabine
tecko

14-12-2010 23:48

Het is ook bere lastig. Ik heb dat echt een tijdje geleden nog gehad dat ik echt moeite had om mezelf er door te trekken maar daar had ik het prikbord voor en een gesprek met een mede patient.
Ik ben heel erg overspannen geweest en meer dan 20 jaar fobiepatient en je zelf op die manier niet kennen is iets wat ik maar al te goed begrijp. Vraag me niet hoe ik er door ben gekomen want ik kan je daar geen duidelijk antwoord op geven, maar 1 ding doe ik echt niet meer en dat is kijken naar de dag van morgen. Ik pak elke dag zoals ie komt en wat morgen staat te gebeuren dat zie ik morgen wel weer.
En weet je een potje janken is het beste wat een mens zo af en toe eens kan doen. Vanuit je tenen tot je staat te kokhalzen. Dood moe word je ervan maar joh wat lucht dat op.
Ik heb wel eens onder de douche staan te janken tot ik niet meer op mijn benen kon staan maar wat heb ik heerlijk geslapen nadien.
En weet je wat? Er is geen mens die dan tegen je aan loopt te koeren dat het allemaal wel weer beter word.
Nee op dat moment wil je dat even helemaal niet horen maar gewoon brullen tot je er scheel van ziet.
Oke je hebt misschien een knallende koppijn en bent helemaal total los maar de volgende dag is de meeste spanning verdwenen.
Ik zou zeggen probeer het maar eens.
gr. Marja
Andie

15-12-2010 07:09

Dan huil je toch even lekker! Wat is daar mis mee. Als alles tegen zit moet je toch je frustratie kwijt. Huilen is een hele gezonde manier om dat te doen. Het lucht op en daarna zie je wel weer verder. Het is misschien iets dat je nog niet van jezelf kent maar er is niks mis mee. Je hoeft niet altijd beheerst te zijn en alles onder controle te houden. En ik kan nu wel heel suf zeggen ‘Het komt wel weer goed’ want zo voelt dat voor jou nu helemaal niet. Maar toch moet je je realiseren dat ook dit een fase in je leven is. Soms moet je door een dal om daarna weer omhoog te klimmen.
angelique1

15-12-2010 07:27

helemaal mee eens zo las ik wel is voor mezelf een baaldag in zo noem ik het
ik huil dan,ben boos eigenlijk laat ik dan alle gevoelens toe ik heb dat geleerd met revalidatie en voor mij werkt het super
hoe sterk we ook zijn soms is het allemaal zelfs voor ons teveel
het is geen teken van zwakte tis meer je eigen even helemaal laten gaan en daarna hooft omhoog en je kan weer verder
gr angelique

Zorgen over de toekomst ---> algemeen!!

Jopie1982

hvh

tecko

Andie

angelique1