Hoi Pepe
Dat is jammer om te horen, wat een triestheid zeg!
En wat doe jij hier dan aan, ik weet het echt niet meer.
Ik vraag me ook af hoe die arts erbij komt, ik weet wel dat me huisarts hier in is
begonnen.
Ik had vorig jaar dat mijn been niet meer onder controle had. Ik heb aan de huisarts gevraagd kan ik niet door gestuurd worden naar een neuroloog.
Ik ben daar onder behandeling geweest en heb een beschadiging aan het been, links en rechts. Alleen die is oud, dus kan ik geen last meer van hebben. Wordt door gestuurd naar een revalidatie arts, die zegt ach je verzint ziektes????
Mijn huisarts had in de verwijs brief geschreven “voor gerust stelling van mevrouw even een onderzoek”
Dus ik spreek mijn huisarts daar over aan, zegt die ja maar ze kijken echt niet wat ik schrijf, hun kijken echt wel zelf en trekken conclusies.
En het mooie van alles is dat ik deze huisarts heb gekregen omdat ik hier heen ben verhuisd, na een dorp. Uit de stad waar ik vandaan kom, die huisarts wist als ik kwam, wat ik niet veel deed, dat er dan echt iets is. Die kon me al mijn leven lang. En het mooie van alles is dat ik niet naar een andere huisarts kan, in dit dorp.
Bij de Second Opinion schreef hij hetzelfde bij mij op, met andere woorden: patient heeft niets of niet iets waar iets aan te doen is, dus neem de conclusie maar over en inderdaad: exact dezelfde uitslag als daarvoor. Let wel, na 12 jaar onder behandeling geweest te zijn bij de vorige reumatoloog, die met pensioen ging. Toen ik een nieuwe reumatoloog kreeg (een jonge dame) werd deze afspraak overruled door een andere -ook gepensioneerde- reumatoloog, die mij van de een op de andere dag wegstuurde. Ik was met stomheid geslagen en zou nog wel een brief krijgen met de verklaring. Die moet nog steeds komen.
Toen ik later naar de huisarts ging, die de controle moest overnemen, was artrose ineens ‘gewoon slijtage’ (opmerking assistente, die later bevestigd én verdedigd werd door de huisarts), dus ‘daar is niets aan te doen’. ‘Pijn? Tja, je kunt wel naar de orthopeed, als er iets verwijderd/ vervangen moet worden of een zenuwblokkade aangelegd moest worden’, maar voor de rest nee… De lijst van Borst, Artrose is niet Chronisch, dus zo langzaam maar zeker krijg ik in de gaten dat Artrose uit het medisch circuit verbannen is, puur een bezuiniging. Dus je kunt verrekken met je pijn, of je nu wilt werken of niet.
Welkom in Nederland.
Tjonge jonge zeg Pepe daar ben je dan lekker klaar mee, pffffff
En nu, ben je wel bezig om toch nog ergens erkenning te krijgen?
Dus die reuamtoloog die jij hebt gehad en nu met pension is en jaren kennis heeft op gedaan, die wordt
dus ook zomaar even afgeschreven, of zie ik dat nu verkeerd.
Ja het wordt steeds triester in Nederland…….ik hoor niks anders om mee heen niet alleen met reuma.
Tja we weten het niet, nee daar kunnen we niks aan doen etc etc.
Ik krijg steeds studenten en daar is zeker niks mis mee, die moeten het tenslotten ook leren.
Maar op school krijgen ze geen socialle lessen volgens mijn…….
Nee, ik probeer me zo lang mogelijk te redden.
Als het echt niet meer gaat zoek ik de huisarts wel weer op.
Vier weken geleden nog even verteld hoe (slecht) het er voor stond, toen ik naar de oogarts wilde.
(had ik al verteld dat ik staar heb aan mijn rechteroog…? -kan d''r ook nog wel bij- )
Je moet wel laten weten dat je nog leeft, toch…?
Ik moet zeggen, hij had wel iets meer begrip dan de keer ervoor.
Ik heb geduld…
Vind het toch vreemd die studenten, in ons ziekenhuis lopen er ook heel veel,
Maar dan wordt je bijvoorbeeld eerst door de student gezien en later ALTIJD door de echte arts.
Of ze lopen met de arts zelf mee. Vind het raar…..die mensen moeten nog zoveel ervaring op doen. Tuurlijk moeten ze het leren, maar om zo alleen te werk te gaan….!
Laat niet over je heen lopen hoor.
Er gaat een klachten brief de deur uit.
Hoe meer ik er over denk hoe kwade ik wordt, wie denkt hij wel niet wie hij is, kom op hé.
Hij heeft een standaard lijstje afgewerkt, waar ik alleen ja of nee op heb gezegd. Dan nog even op sommige plekken gedrukt en gevraagd of het pijn doet en dan kunne vertellen dat ik naar een psychiater moet.
Waar haalt hij die wijsheid vandaan?!?
En zo een brief heeft natuurlijk weinig nut, heb ik het idee.
Maar het gaat erom dat ik het gevoel heb dat ik er wat aan gedaan heb.
Dit is in drie jaar tijd de tweede keer dat er naar me been wordt gekeken, een keer door de neuroloog en nu hij dan, dan loopt hij te vertellen dat ik niet zoveel artsen af moet lopen.
Dat ik bij een internist loopt die totaal niet naar me been kijkt, omdat hij alles op een B12 gooit dat mag die reumatoloog niet mee tellen.
Hoi,
hier ook een dergelijke ervaring alleen deze keer op de eerste hulp met een gynaecologie arts in opleiding. Ik werd door de huisarts ingestuurd op maandag omdat ik bij een miskraam erg veel bloed verloor al sinds woensdag en er duidelijk slecht aan toe was. De aio was ontzettend bot. Miskramen was echt onzin om voor naar het ziekenhuis te gaan, het moest er nou eenmaal uit en ach zo lang was ik toch nog niet zwanger (15 weken terwijl ik dacht geen kinderen te kunnen krijgen en na hormoon-behandelingen eindelijk zwanger was). Mijn man nam er geen genoegen mee en vroeg naar de gynaecoloog. Die keek op het zelfde echo-apparaat en vroeg of ik nog nuchter was. Een half uur later lag ik in ok. In mijn buik was het een puinhoop, verklevingen en vleesbomen zijn weggehaald naast een curretage. Gelukkig waren de verpleegkundigen op de afdeling verloskunde (raar dat je daar komt te liggen tussen de baby's) een stuk liever en verplaatste me naar een kamer zo ver mogelijk aan het einde van de gang waar ik op mijn gemak kon bijkomen. Ik mocht daarna snel naar huis om te herstellen en heb die trees gelukkig nooit meer gezien.
Oh ja en dan het geval waar ik 2 jaar door een aio op reumatologie werd gezien. Ik kreeg toen hij weg ging de reumatoloog die mij de eerste keer had gezien en overdroeg aan de aio. Na een keer zei hij: “Je hebt geen reuma, ga maar terug naar de huisarts”. Hij vergat even voor het gemak dat ik op zijn advies 2 jaar mtx had gespoten en tramadol had gebruikt.
Gelukkig is dat door een vele prettigere reumatoloog opgepakt en daar ben ik nu nog steeds in behandeling.
Groetjes Marieke (beheerder)
Hé bah Marieke wat hefige met die miskraam bah.
Die gynaecologie arts in opleiding, zou je bijna een klap voor de kop willen
geven met zulke uitspraken….heeft die geen gevoel of zo. En dat moet onze toekomst worden pffffff.
En met die reuma bevestig alleen maar meer dat ik een brief moet schrijven of contact moet op nemen, aio zijn het nog maar, vraag me af of ze al zulke uitspraken mogen doen zonder overleg. Ze zullen er vast veel van afweten, ga ik van uit, maar hebben echt nog niet die ervaring die nodig is vind ik en lijkt me.
Gr. Debby
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's