Zoveel % afgekeurd & inkomen!

• 

  Jopie1982

  22-01-2013 18:04

  Ik blijf nog even wat vragen stellen (excuus ervoor), maar wellicht hebben andere mensen er ook wat aan.

  Al lange tijd loop ik tegen het feit aan dat ik mijn werk niet aan kan en dat ik het allemaal niet meer trek.

  Ik werk 36 uur per week, en dat is behoorlijk pittig.

  Onlangs heeft de arbo-arts al eens tegen mij gezegd dat ik evt. voor zoveel % afgekeurd zou moeten worden.

  Nu is mijn vraag, stel ik word voor 10% afgekeurd, krijg ik die 10% dat ik dan loon mis loop, sowieso vergoed?

  Als ik op internet ga zoeken en ga kijken kan ik alleen maar vinden dat je die 10% aangevuld krijgt wanneer je onder een bepaalde

  inkomensgrens zit.

  Ik zou dan niet onder die grens komen en zou dus geen aanvulling krijgen, maar helaas kan ik niet rondkomen zonder die aanvulling.

  Iemand weet hoe het precies zit?

  Ik hoor het graag.

  Tnx. alvast.

  Rapporteren
• 

  aletta

  22-01-2013 20:48

  Hoi Jopie

  Ik zal het proberen helder uit te leggen, maar het is best ingewikkeld dus stel gerust vragen als het niet zo heel helder is als ik denk dat het is.

  Op het moment dat je (gedeeltelijk) afgekeurd wordt krijg je met het UWV te maken. Je komt dan in de WIA. De WIA kent verschillende klassen.

  Het afkeuringspercentage is ingewikkeld om vast te stellen. Kort door de bocht komt het erop neer dat er een lijst wordt ingevuld waarin je beperkingen staan (bijv max 10 minuten staan, om er eentje te noemen). Deze lijst wordt bij het UWV door de computer gehaald, en daar komen mininaal 3 functies uit.die volgens het UWV passend zijn Dit zijn fictieve functies, je hoeft ze dus niet daadwerkelijk te gaan doen. Aan deze functies is een salaris gekoppeld. Je krijgt dus 3 salarissen. Van deze drie nemen ze het gemiddelde salaris.

  Het verschil tussen je oude salaris (dus in jouw geval 36 uur werken+ADV+vakantiegeld etc etc etc) en dit salaris uit de computer is je afkeuringspercentage. Het wil dus niet zeggen dat als jij 10% minder gaat werken, je ook 10% afgekeurd wordt. Het kan zijn dat je meer dan 50% afgekeurd wordt, ook al wil jij maar 10% minder werken.

  voorbeeld: Je oude salaris is 100 voor 36 uur. Uit de computer rolt 40 voor 36 uur Het verschil tussen 100 en 40 = 60%. Je bent dan dus 60% afgekeurd, terwijl je nog steeds 36 uur zou kunnen werken.

  Op het moment dat je wat je afkeuringspercentage is, weet je iets beter waar je aan toe bent. Er zijn 3 klasses.

  1. 0 tot 35% arbeidsongeschikt. Dit geeft geen recht op een uitkering. Je krijgt dus niets, maar je kunt eventueel een aanvulling krijgen vanuit de bijstand als je onder bijstandsnivo duikt.

  2. 35-85% arbeidsongeschikt. Je moet werken, anders krijg je geen uitkering (ik hou het even simpel, dit klopt niet helemaal in alle gevallen). Als je werk hebt, krijg je een uitkering van 70% van je salaris (met een maximum). De verdiensten van je werk mag je gedeeltelijk houden, je moet 70% inleveren.

  3. 85-100% arbeidsongeschikt. ALs dit tijdelijk is, heb je een WGA uitkering en is het verder hetzelfde als bij groep2. Als het blijvend is heb je een IVA uitkering en krijg je 75% van je oude loon (met een maximum) ipv 70%. Je hoeft dan ook niet meer te werken.

  Je kunt je verzekeren voor de gevolgen van arbeidsongeschiktheid. Bij veel werkgevers is er een collectieve verzekering. Die zijn wel allemaal anders dus je moet er in dat geval wel even induiken.

  Ik hoop dat ik je wat duidelijkheid heb kunnen geven. Eigenlijk weet je dus nog niets en krijg je pas zekerheid als je hele keuring achter de rug is. En de uitkomst hoeft zeer zeker niet te zijn wat jij nu voor ogen hebt.

  Rapporteren
• 

  Marieke (Beheerder)

  23-01-2013 01:55

  Hoi,

  Nog even ter aanvulling. Kom je in groep 2 terecht. “Een bepaalde afkeur die nog niet definitief is (WGA uitkering) en stop je (tijdelijk) met werken dan kan je uitkering wel van loongerelateerd veranderen in andere vormen waardoor deze lager wordt (vervolguitkering)”. Door je of langdurig af te laten keuren (IVA) of weer te gaan werken (alsof dat zo makkelijk gaat) voorkom je dat. Hier worstel ik nu zelf mee nu ik wellicht geen verlenging van de No-Risk polis krijg.

  Verder belangrijk is, dat je als je afgekeurd bent onder de ziektewet valt. Val je uit, dan betaalt het UWV de eerste vijf jaar dus een deel van de loonkosten bij ziekte aan je werkgever. Wanneer je in dienst komt bij een nieuwe werkgever en je zou arbeidsongeschikt raken vorm je ook geen risico voor zijn WIA premie (de precieze term is gedifferentieerde WIA premie). En je kunt ondersteuning aanvragen bij werk zoals bijvoorbeeld een aangepaste bureaustoel of andere aanpassingen op de werkvloer, een proefplaatsing wanneer je ergens solliciteerd, dat soort dingen.

  Het vreemde aan de WIA is dat het er vaak op neer komt dat hoe meer je verdient hoe makkelijker je afgekeurd wordt. Want omdat ze kijken maar het verschil naar wat je nu verdient en naar je verdiencapaciteit (dat wat je zou kunnen verdienen in de ideale baan of die nou bestaat of niet) is dat verschil al snel groter als je uitgangsloon hoger is.

  In had zelf ooit een loon wat best hoog was door bonussen en onkosten en dertiende maand (maar jaarsalaris werd door 12 gedeeld). Het UWV kwam bij mijn keuring voor reuma op MBO banen met een salaris van bruto gemiddeld ik denk zo'n 1200 euro (en ja, het waren de raarste niet bestaande banen maardaar geeft de computer niks om). Verder legde de arts een urenbeperking op van maximaal ik dacht 24 uur waardoor de verdiencapaciteit nog maar 60% van die 1200 was. Het verschil tussen mijn loon en dat loon leverde me meteen de hoogste categorie op. Maar in principe voor een jaar. Ben nu vijf jaar later alleen nog steeds niet opgeroepen voor herkeuring maar heb een brief gehad dat afkeur voortgezet is.

  Groetjes Marieke (beheerder)

  Rapporteren
• 

  aletta

  23-01-2013 08:55

  Klopt als een bus allemaal marieke, maar ik wilde het nog even niet te ingewikkeld maken. Je ziet wel heel snel door de bomen het bos niet meer.

  Ik had ook een heel hoog inkomen voordat ik minder moest gaan werken. Ook ik had de gedachte van Marieke, dat je dus met een hoog salaris eerder (zwaarder) afgekeurd wordt (mede omdat de maximale grens bij het UWV zo ongeveer op 4000 euro).

  Er is me toen uitgelegd dat hier terdege rekening mee wordt gehouden bij de keuring door zowel de arts als de arbeidsdeskundige. Dan ben je met een hoog inkomen volgens mij nog steeds in het voordeel, maar ja. Aan de andere kant is het ook zo dat alles wat je boven het maximale van het UWV verdiend ( dus alles boven de 4000 euro) echt weg is. Daar krijg je geen uitkering over. In mijn geval betekent dat dat ik geen 75% van mijn laatstverdiende loon heb, maar iets van 35%. Ik ben dus door mijn afkeuring 65% in inkomen achteruit gegaan. En doordat ik al ziek was toen ik nog studeerde, heb ik me nooit kunnen bijverzekeren omdat ik daarvoor geweigerd werd.

  Dus hoewel ik door mijn hogere inkomen sneller afgekeurd werd, is mijn “armoedeval” wel veel groter. 65% van je salaris inleveren is echt heel veel hoor,dat doet echt zeer. Je hebt het dan over RUIM 5000 euro PER MAAND minder! Dat is bijna 2x modaal wat er even afvliegt. En ja, ik hou genoeg over, maar toch….. we hoefden vroeger echt nergens naar te kijken. Ik werkte ook 60 uur per week keihard. We konden verre reizen maken, hadden een huishoudster, en als ik iets wilde kopen dan kocht ik het. Helaas is het grootste gedeelte wel in mijn studieschuld gaan zitten dus heb ik niet heel veel kunnen sparen. Gelukkig kunnen we (net) in ons huis blijven wonen, daar waren we voorzichtig mee geweest. Maar de extra auto is weg, 2 motoren de deur uit en we gaan niet meer op vakantie. Maar het is goed zoals het is. Het was maar geld.

  Rapporteren
• 

  Marieke (Beheerder)

  23-01-2013 09:37

  Hoi,

  Hier idem, eigen bedrijf gehad. Hard ervoor gewerkt 80 uur per week. In verband met reuma de boel verkocht. Weer het bedrijfsleven in tegen veel minder salaris al. Afgekeurd! En boem ik krijg nu nog zo weinig, ongeveer een kwart en dan werk ik nog ook maar tja niemand wil me natuurlijk nog tegen een directeurssalaris ;-) . Ik heb voor het werk dat ik doe een zeer net salaris.

  Maar dat vind ik nog niet zo erg. Ik vind vervelender dat ik 35 ben (althans volgende week) gestudeerd heb en geen keuze heb. Nu kàn ik niet meer werken, het is niet een kwestie van niet willen. Ik kan het maar doen met een flink stuk minder loon ook al zou ik nu in de leeftijd waarop ik het zou moeten verdienen best zou willen werken. Je moet dan maar zien hoe je het allemaal doet. Ik proef dat ook steeds, die wanhoop bij Jopie. Ook ons is het gelukt in ons huis te blijven wonen. Maar met twee kinderen die gaan studeren kijk ik niet uit naar die kosten van de toekomst. Ook niet naar 2015 het moment waarop onze hypotheek voor het eerst afloopt sinds ik afgekeurd ben bijvoorbeeld. Ook ons hele toekomstbeeld moest veranderen. Mijn echtgenoot werkte part time en ik was de kost verdiener. Nu draaien de rollen om, we moeten ons hele beeld van de toekomst bijstellen en dat was geen keuze dus voelt alsof ik er financieel nog voor gestraft wordt ook.

  Groetjes Marieke (beheerder)

  Rapporteren
• 

  aletta

  23-01-2013 09:48

  Marieke dat is allemaal heel erg herkenbaar. De frustratie van het thuiszitten terwijl je een hele goede studie hebt gedaan en er met je geest echt niet zo heel veel mis is (maar ook daar merk ik wel het effect van de medicijnen hoor). Al mijn vriendinnen werken ook en hebben allemaal goede banen. Zij gaan door met hun carriere en ik ben weg. Ik zie de vriendschappen verwateren, want je leeft niet meer in dezelfde wereld. Ik kan me goed bezig houden, merk zelfs dat ik creatief ben. Heb een ontzettend leuke vrijwilligersbaan. Maar het is niet hetzelfde.

  Ik begrijp ook de angst van Jopie (en anderen hier), want ik had dat ook. Maar ik ben net als jij nu een stap verder.

  Ook hier is een 16 jarige stiefdochter die komend schooljaar naar het ROC gaat en veel geld gaat kosten (dat we niet hebben). En ook bij ons loopt in 2015 een deel van onze hypotheek af. Kijk daar met angst en beven naar toe, en denk er maar niet teveel over na. Wat komt dat komt en dan verkopen we het maar met verlies. Dan hebben we een schuld van zeg 60.000 euro en dan zien we wel weer. Soms is de verleiding heel groot om maar gewoon weer te gaan werken, omdat ik dan zoveel meer verdien. Maar het gaat niet dus ik doe het niet. PUNT.

  Rapporteren
• 

  Iris

  15-09-2013 21:48

  Ik ken het probleem helaas..

  Heb een kei zware jeugd gehad, met 17 uit huis, geestelijk flink beschadigd en vanaf mijn 19e 100% afgekeurd en al zo vroeg uit huis omdat het niet meer ging met een maand inkomen van 680,-.. Lang geleefd van de voedselbank en nooit kunnen sparen.

  Toch altijd proberen te werken mjah dit hield ik nooit langer dan n jaar vol omdat ik gewoon helemaal vol zat..

  Veel therapie gehad, me laten opnemen en vanaf dit moment al een schuld aan het opbouwen geweest voor de zorg die ik nodig had, heel veel van het GGZ wordt niet meer vergoed, door alle zorgen etc had ik kei veel stress in mijn lijf en ben op latere leeftijd medicatie moeten gaan slikken, ook nie vergoed.. Nog meer schuld. Ben inmiddels ook gestopt met de therapie, de zorg en de medicatie, k ga niet meer naar de tandarts etc etc.. Over 50-100 jaar zullen ze dit in de les krijgen.. Hoe NL naar de kl*te ging.

  Nu ben ik 23, een inkomen van nog geen 1000,- per maand, een openstaande schuld van een paar 1000,- nu heb ik eindelijk gebroken met mijn verleden en nu heb ik een burn out omdat ik altijd maar ben door gegaan, moet verplicht rust nemen tot Jan. en kan alleen nog maar huilen en slapen en de rekeningen blijven maar komen.. Voor zorg en medicatie dat ik gewoon nodig heb.. Ik wil wel werken maar ik heb geen vrienden meer, doordat ik gekapt ben met het “slechte leven” ik rook niet meer, drink niet meer, ben 26 kilo afgevallen, flink aan mezelf gewerkt maar damn eens houdt het op.. ik heb ook geen e

  familie (nooit gehad) beide ouders afgekeurd (die hebben 2000,- in de maand) en als je nu alweer hoort wat ze nóg meer willen gaan korte op lage inkomens.. Dan tjah..

  Soms zou ik mezelf het liefst gewoon ophangen, niet omdat ik dood wil maar gewoon om van alles af te zijn.. ik heb zo geknokt om iets van mijn leven te maken maar het is echt uitzichtloos lijkt wel..

  Jammer wat de mens met de wereld heeft gedaan..

  Hoe ze zelf zijn ontwikkeld, macht willen en nooit tevreden zijn.. Dat men tevreden is met wat men heeft..

  Ik bedoel, na zoveel stress hoor je leuke dingen te doen ofzo mjah ben nog nooit op vakantie geweest of een weekend weg.. Zou ik zo erg naar verlangen mjah..

  Het enige wat mij troost is als ik er niet meer ben, dat ik op een mooie en vredige plek terecht zal komen.

  Heel erg veel sterkte voor u!

  Het voelt inderdaad echt als dubbel gestraft worden..

  Mjah wat kunnen we er tegen doen?

  Ik ben blij dat ik een dak boven mijn hoofd heb en kan eten ook al betaal ik meer af dan ik aan mezelf kan besteden maar het is nog altijd beter dan op straat leven..

  Zo moet je maar denken dan om enigzins positief te blijven.. :/

  Rapporteren
• 

  barrytje71@hotmail.com

  19-09-2013 10:28

  Ha Iris,

  Dat is wel een heftig verhaal. Heb je er weleens over nagedacht om lid te worden van een reuma vereniging bij jou in de buurt.?

  Volgens mij kan jij wel wat support gebruiken. Ik wens je in ieder geval veel sterkte.

  Barry

  Rapporteren