onwel geworden tijdens infuus prikken

  • aletta

    Gisteren had ik weer eens de eerste van mijn 2 infusen Rituximab.

    Ik ben extreem moeilijk te prikken. Mijn vaten slaan dicht, rollen weg, zitten niet waar ze moeten zitten en mijn overgewicht helpt dan ook niet, Ik zie er altijd enorm tegenop omdat het prikken van het infuus een enorme ellende is (mijn "topscore is 23x misprikken)

    Ik word altijd door een anestehist geprikt op de “holding” dit is het gedeelte vlak voor de OK waar mensne worden voorbereid op de operaties. Zo ook dus gisteren. De eerste anestesist prikte me 8 keer mis, vooral in mijn voeten en enkels en het was erg pijnlijk. Ik werd daarna ingepakt in warmte dekens in de hoop dat mijn vaten wat zouden gaan opzwellen. Anesthesist 2 kwam een kwartiertje daarna prikken. Ze prikte 3 x mis in in mijn hand en pols, In die pols zitten ook ontstekingen en ik ben er ooit aan geopereerd. Vervelende plek dus. De vierde keer (dus 12e keer in totaal) prikte ze weer in die pols en het leek alsof er een zenuw werd geraakt. Het deed ONWIJS zeer, maar het infuus zat dus ze ging door.

    Ik werd direct onwel. Mijn zicht vernauwde, ik had tintelingen in mijn mond, mijn oren bonsden heel hard. Ik viel min of meer flauw (heb wel alles gehoord) en werd naar de OK gerend, mijn hard was op hol geslagen en mijn bloedruk (normaal heel erg laat) was plotseling heel hoog (na 10 minuten zag ik mijn bloeddriuk op 280/230 staan, normaal voor mij is 70/50).

    Kortom… men was bang dat ik een hartaanval aan het krijgen was. GElukkig trok ik zelf goed bij, geen atropine nodig gehad. Na een uurtje onder bewaking op de OK, kon ik gelukkig toch terug naar de stoelenkamer en heb daar toch mijn infuus gehad. Na wat extra controles kon ik gelukkig toch naar huis.

    Ik ben wel heel erg geschrokken, en ik vraag me af of er hier meer mensen zijn die zoiets hebben meegemaakt. Ze vertelden me dat dit een soort shockreactie was op de pijn (ik ben echt geen watje, maar het deed idd wel heel zeer, ik kon niet stil blijven liggen van de pijn toen ze prikten)

  • miranda1963

    Gadver wat vervelend….. Gelukkig heb ik hier geen ervaring mee. Bij mij is een infuus 1 x prikken en klaar.

    Ik me zo indenken dat je er steeds meer tegenop gaat zien. Dit is allesbehalve een prettige ervaring.

    Groet Miranda

  • Jopie1982

    Whow wat een verhaal joh.

    Kan me voorstellen dat je onwijs geschrokken bent.

    Bij mij is een infuusprikken ook een vervelend iets. Maar meestal lukt het tussen de 8 en 10 keer wel.

    Wat jij hebt ervaren heb ik gelukkig nooit gehad.

    Wel heb ik mee gemaakt dat er voor de tijd niets aan de hand was (voelde me niet raar, vervelend of ziek), maar dat ik bij poging nummer

    zoveel wel echt misselijk werd, naar in mijn hoofd enz.

    Dus ik kan me heeeeeel goed voorstellen dat jij na zoveel keer prikken onderuit bent gegaan.

    Vraag of ze je de volgende keer eerst warm willen maken enz. voordat ze een poging gaan doen.

    En wanneer je vaak een infuus moet (heb geen idee hoe vaak je die krijgt) is het evt. een optie om zo'n ding te laten plaatsen zodat ze je alleen

    maar hoeven aan te prikken??

    Maar zoals gezegd dat is natuurlijk alleen een optie als het echt heel vaak moet.

    Veel sterkte ermee, en praat er de volgende keer over hoor.

  • aletta

    Bedankt voor jullie reacties.

    Ik zie idd heeeel erg op tegen infuusprikken, omdat het gewoon altijd misgaat en een bloedbad wordt. Dat weten ze in het ziekenhuis ook al wel hoor (hahah als OK assistenten je gaan kennen dan heb je een probleem toch?). Ik krijg Rituximab, en dat is 2x per half jaar een infuus. Woensdag was de eerste, 11 juli de 2e. Dan pas weer minimaal 6 maanden later (meestal maand of 8)

    Dit is te weinig voor een Port au catt (of hoe zo'n ding ook heten mag) of voor een diepe lijn. Ik heb al eens een gesprek gehad met de reumatoloog en een anestist over wat de mogelijkheden waren, maar omdat ik in principe maar 4x per jaar een infuus moet krijgen, zijn er eigenlijk geen andere mogelijkheden dan “ ff doorbijten”.

    Door het misprikken krijg ik ook vaak aderontstekingen (nu dus in mijn been). Erg pijnlijk en niet leuk.Loop je weer te tobben met een nat compres enzo. En mijn voet is zo dik en blauw dat er geen schoen overheen kan. Nou ja, Lang Leve Crocs he !