injectie Enbrel/Humira

  • monique

    Hallo,

    heeft iemand voor ons advies voor het injecteren van Humira? Ik spuit mijn dochter Lotte (13 jaar) met zo'n prikpen. Eerst Enbrel 6x, dat was geen succes, pen deed het soms niet,pijnlijk, ziek en geen resultaat.

    Nu Humira.

    Pen op haar been gedrukt, bovenaan indrukken, 7 tellen gewacht en verwijderd. Het leek of de vloeistof er uit was omdat de luchtbel weg was. Plots spoot het uit de pen. Wat een gedoe, weer een verloren pen.

    Nu wil ze gaan spuiten met gewone injectie naalden.

    Kan iemand ons adviseren?

    grtjs Monique

  • tecko

    Hallo. Ik spuit de Humira in mijn been met de pen. Ik wacht niet zeven tellen maar wacht tot het glaasje helemaal verkleurd is. Verder zou ik eens contact opnemen met de reumaverpleegkundige. Die kan je van goed advies voorzien.

    Bij mij deed het spuiten in mijn been ongelooflijk zeer en ik spuit daarom op advies van de verpleegkundige nu in mijn buik en dat gaat prima.

    Succes gr. Marja

  • aletta

    Ik vond die pen niets maar was ook al 6 jaar de injecties gewend. Het is maar net wat je prettiger vind.

  • Monique

    Dank je voor het advies. Bij Lotte doet de pen ook erg veel pijn. Ze is niet dik en nog jong, heeft niet zoveel ruimte om te prikken. Haar buik druft ze echt niet. Ze wordt al ziek bij de gedachte dat we moeten prikken.

    Helaas hebben we niet zo'n geluk met onze reumaverpleegkundige. Die denkt niet echt mee.

    Ik denk dat we de injecties is gaan proberen. Omdat ik haar prik is dat voor mij misschien ook fijner. Ik had ook al het vermoeden dat die zeven tellen niet klopte. Omdat de vloeistof later pas vrij kwam.

    groetjes, monique

  • tecko

    Het glaasje in de pen moet echt helemaal geel zijn. Ik heb vanmorgen nog even gekeken want ik prik altijd op zondag ochtend. Heb even mee geteld tot hij leeg was en hem daarna nog even 33n tel of 3 laten zitten. Meestal komt er 11n klein drupje uit de prikplek maar nooit uit de pen zelf.

    Vreselijk jammer dat je geen goede reumaverpleegkundige hebt. Ik zou het toch eens aan kaarten bij de reumatoloog. Het gaat tenslotte om je dochter en ze zal er haar hele leven mee moeten doen dat ze reuma heeft en nare ervaringen hebben altijd impact. Ik zou haast zeggen neem die van mij maar want die is echt super.

    gr. Marja

  • chantal

    Ik heb zelf ook met de pennen gespoten. En idd de 7 tellen klopte bij mij ook niet ik wachte ook tot het glaasje geel gekleurd was. Ik had zelf ook veel last van het prikken in het boven been en ben toen gaan afwissseln met de buik dat was een stuk fijner. Wat ik geleerd heb om de pijn te verzachten van mijn reumaverpleegkundige is om net voor het spuiten effe een koelpack op de spuit plek te leggen soort verdoven van de huid en na het spuiten ook heel effe dan is de pijn een stuk minder. Want snap dat het voor je dochter niet fijn is en tegen de spuiten opziet.

    Vind het erg vervelend dat jullie geen fijne reumaverpleegkundige hebben en wat marja zegt idd eens aankaarten bij de reumatoloog

    heel veel sterkte

    groetjes chantal

  • christine

    Hoi,

    Inderdaad helpt het om de te prikken plek even met een icepack of ijsklontje te koelen, ook kan je de pen eerder uit de koeling halen (half uurtje kan prima is mij gezegd) dan is de vloeistof minder koud en doet het minder zeer.

    Zelf prik ik altijd in mijn buik, 3 cm naast de navel, daar zit wat meer vet.

    En dan wachten tot het venster helemaal geel is.

    Misschien kan je aan de assistente van je huisarts vragen of zij jullie kan helpen met dit. Deze geven vaak ook advies aan bv diabetische patienten, als deze beginnen met spuiten, ben je ook van de reumatologe assistente af. En het scheelt dat je niet weer naar het ziekenhuis hoeft, voor je dochter ook minder “zwaar”.

    Veel sterkte ermee.

    Lijkt mij rot om als moeder om dit met je dochter je moeten meemaken.

  • moedertje46

    Hoi Monique

    Jullie hebben echt een goede reuma verpleegkundige nodig, het is naar maar je moet echt vechten om de zorg en uitleg te krijgen die jullie nodig hebben. En als het niet klikt dan is dat erg voor jullie, maar dan rondkijken of er iemand is die jullie wel kan helpen.

    Misschien wil je me een persoonlijk bericht sturen, dan kunnen we elkaar wat tips geven, ik ben ook een moeder van een kind met jeugdreuma.

    Ik kan jou geen persoonlijk bericht sturen, want je naam kan ik niet aanklikken.

    Groet,

    Moedertje

  • monique

    Wat lief dat jullie allemaal zo meeleven :)

    Een reumatoloog is voor ons niet direct beschikbaar. We wonen namelijk wat verder af van een grotere stad, daar heb je alles. Er zijn hier wel verpleegkundige of iets in de vorm van thuiszorg maar ik geloof dat dat weer kosten met zich mee brengt. Bovendien krijg je dan ook iedere keer iemand anders.

    Gisteren zijn we gestart met de gewone injectienaald gespoten door de huisarts. Het blijft enorm pijnlijk en Lotte is echt niet kleinzerig. Ze moest huilen, die stomme injecties ook. Pillen zijn geen probleem. Maar helaas het kan niet anders.

    Ik ben wel van plan om het zelf te gaan doen. Lotte heeft daar geen probleem mee, nog niet. In haar buik durft ze niet want ze heeft bijna geen vet, eigenlijk niets.

    Het belangrijkste is dat het werkt, dan heeft ze er de pijn wel voor over.

    Vorige zomer is alles begonnen, echt ongelooflijk dat in zo'n tijd je leven wordt beheerst door reuma. En het wordt alleen maar erger.

    groetjes Monique

  • Marieke (Beheerder)

    Monique,

    Ook ik kan niet in m'n buik spuiten. Maatje 32 zeg maar en geen vet. Mijn benen gaan wel maar regelmatig doet het zeer, ene keer erger dan de andere keer. Ik heb met perioden de spuiten bij wijze van spreken tegen d muur omhoog gegooit van ellende terwijl andere perioden ik ze zo spuit. Het heeft dus ook met mijn algehele geestelijke toestand te maken ten opzichte van het spuiten, de medicijnen en de reuma. Als je weet dat je ziek wordt van de medicijnen die je spuit, of dat het pijn doet dan wordt de weerstand al groter en zal elke vorm van pijn of misselijkheid een bevestiging zijn en reden om het nog moeilijker te krijgen de volgende keer. Op de een of andere manier moet je die cirkel zien te doorbreken en de knop weer om zien te krijgen hoe moeilijk ook. Ik spuit toch echt nooit meer in m'n buik.

    Wat wel helpt voor mij is een vast ritueel voor het spuiten en na het spuiten. Ik drink en eet elke zondag en maandag zon beetje hetzelfde leg dingen in een vaste volgorde klaar. Ga op dezelfde plek zitten, voer d handelingen uit altijd op dezelfde manier. Weet inmiddels wat ik moet mijden qua voedsel. Je kunt inderdaad koelen van tevoren en de spuit uit de koelkast halen. Je zou dan bijvoorbeeld een kookwekker kunnen zetten ter bevestiging voor het gevoel van je dochter dat hij zeker lang genoeg eruit is. Een soort zekerheden inbouwen dus. Ik plak kinderpleisters maar dan wel leuke, geen kinderachtige (ben 34) als troost