Hallo beste mensjes,
Ik ben 26 jaar en weet sinds 2weken dat ik RA heb.
Ik liep al 2 jaar rond met de symptomen en nu zijn we er eindelijk achter.
Ik dacht dat het tussen mijn oren zat, eigenlijk dacht iedereen dat het tussen mijn oren zat. Ik ging maar door en door, klaagde bijna nooit, ben jong en zorg dat ik er altijd fris en vrolijk uit zie.
Ik wilde het niet toelaten omdat ik het geen naam kon geven, hup ibrufennetje slikken en door.
Nu dat ik weet dat ik niet gek ben en dus degelijk iets heb, volgens de reumatoloog RA en de handen en voeten ontstoken,
heb ik gewoon de kracht niet meer om door te gaan, wil me ziek melden en alleen maar rusten, ben kapot doodmoe.
Ik ben een harde en een doorzetter, maar nu wil ik eraan toegeven. Is dit normaal? Ik heb nu medicijnen, eerst 60mg tauxib en nu 90mg sinds een weekje, maar pijn blijf ik voelen. Is dit een zware pijnstiller en ontstekkings remmer of is dit maar een lichte medicijn? Iedereen vraagt of ik cortison of prednison heb, is dat vergelijkbaar met tauxib? Het is allemaal nieuw voor mij, ik heb zoveel vragen. Zoals ik mijn lichaam nu voel, dag in en dag uit, kan ik het niet meer verdragen. Ik werk nog steeds in de horeca en in de thuiszorg. Ik durfde me niet ziek te melden omdat ik niet wist wat het is was en ook ivm met ziekengeld.
Ik weet echt nog niet wat het allemaal inhoudt, zou ik een aansteller zijn als ik me ziek zou melden? Ook om alles uit te zoeken en op een rijtje te zetten?
Groetjes Pukkie