herkeuring UWV

  • aletta

    Vandaag had ik mijn herkeuring van het UWV. Ik was niet zenuwachtig, want ik ben alleen maar zieker geworden nadat ik vorig jaar 58% ben afgekeurd.

    Ik weet het officieel nog niet, maar ik ga naar 81% afgekeurd zonder sollicitatieplicht. Ben nu verdrietig en opgelucht tegelijk. Ik heb momenteel geen baan en het is ontzettend lastig solliciteren. OOk met een universitaire bul (en dan met name omdat in de banen die ik deed parttime werken not done is en er dus geen parttime vacatures zijn).

    Voel me heel dubbel, maar er is een last van mijn schouders.

  • dineke

    ik ben ook afgeeurd voor 2 jaar terug

    en ze zeiden me met een jaar krijg je weer een oproep

    dan doen we een herkeuring

    word ik dan weer afgekeurd was het voor altijd

    maar heb tot heden geen oproep meer gehad

    dus afwachten misschien komt hij nog

    maar mijn loon komt gewoon iedere maand das wel net zo mooi

    gr dineke

  • Jetje

    Het belangrijkste is dat je er zelf ‘tevreden’ mee kunt zijn. Ik kan me voorstellen dat het heel

    dubbel voelt, aan de ene kant opluchting dat je de strijd niet meer hoeft te leveren en aan de

    andere kant een gevoel van verslagenheid !!

    afgekeurd voelt vaak bitter en wrang

    telt moeilijk mee in de maatschappij

    een oordeel altijd te laag ingeschat

    als men zegt jij bent nu altijd vrij

    wat niet als ‘vrij’ word aangevoeld

    maar meer ‘n gedwongen situatie is

    afgekeurd zegt meer dan een kreet

    wat aanvoelt als een pijnlijk gemis

  • Joke (moderator)

    Mooi gedicht Jetje.

    ……..Ennehhhhh Aletta het is nu nog dubbel…..

    ….maar er komt weer zon ik weet het uit ervaring.

    VEEL STERKTE

    liefs Joke (moderator)

  • anniek

    hoi aletta,

    Kan me je gevoel zo goed voorstellen want had hetzelfde gevoel bij mijn afkeuring voor 80-100%.

    Ik vond gewoon het idee zo erg terwijl je aan de andere kant ook wel weet dat het de realiteit is.

    Alleen je lichaam en je geest zeggen verschillende dingen.

    Je wilt zo graag nog blijven werken, je sociale contacten zijn gewoon zo belangrijk.

    Hopelijk geeft deze beslissing je op termijn wat rust want juist het knokken, het zo graag willen en dat het dan toch niet lukt kost zo onnoemlijk veel energie.

    Probeer wel dingen te blijven doen die je leuk vindt. Daar kun je weer positieve energie uithalen.

    heel veel sterkte gewenst!

    groet, anniek

  • Kees

    Hoi Aletta,

    Even de druk van de ketel is ook niet verkeerd, toch?

    Niet dat verplichte steeds terugkerende solliciteren.

    Meer zelf kunnen neuzen naar een deeltijdbaan wat je interressant lijkt, alhoewel ik denk dat je beslist niet eenzijdig ingesteld bent.

    Ik wens je succes

    Groeten,

    Kees

  • Marieke (Beheerder)

    Hoi Aletta,

    Ik ben anderehalf jaar geleden afgekeurd (en wacht ook op de herkeuring) maar heb dit jaar pas moeten beslissen definitief te stoppen. Het is meegevallen en het heeft tot nu toe rust gebracht hoewel ik og steeds hoop dat ik volgend jaar weer aan het werk ben…

    Sterkte, doe inderdaad leuke dingen voor jezelf

    Groetjes Marieke (beheerder)