Beste mensen,
Ik heb het hier wel eerder vermeld maar op mijn 15 de levensjaar begon alle ellende. De diagnose RA had de huisarts ( een oud militaire ) binnen een week gesteld. Knap voor die tijd. Na lang klungelen hier in ons “ dorpsziekenhuis” met rode lampen op onstoken gewrichten e.d. kwam ik in het AZL te Leiden terecht.
Goud was toen het middel! Het hielp ook nog bij mij. Je kreeg er wel erg veel van, 200 mg per week ( ik zou nu een dure jongen geweest zijn met de huidige goudprijzen )
Ben er na een paar jaar mee gestopt. Daarna 35 jaar met pijnstillers naar behoefte. Wel had ik opvlammingen en vooral van tijd tot tijd veel vocht in beide knieen.
Deze heb ik toen en nu nog, gedurende 45 jaar dus, laten injecteren met een corticosteroide van het merk Lederspan. Eigenlijk mag je die “ bende” maar enkele malen in je leven gebruiken maar ik kan er bijzonder goed tegen. Steeds na een injectie kwam de RA tot rust zonder daarbij andere antireumatica te gebruiken. De laatste 10 jaar nu dus wel aan de antireumatica ( lees even terug over het wisselend succes) Zelf heb ik weinig verschil kunnen merken in de snelheid van vergroeiingen zonder of met antireumatica. Het ging en gaat bij heel geleidelijk. Maar dat kan per persoon wel verschillend zijn, dat maakt het ook zo moeilijk.
Hoewel ik nu geschrokken ben van de Arava ga ik er ( in overleg met de reumatoloog ) toch mee door in een lagere dosering. Ik ga 10 mg per dag voorstellen.
Zo gaan we door met de zoektocht door medicijnenland om werking en bijwerking in balans te houden.
Daarbij wens ik u allen ook veel succes toe.
Groeten,
Kees