Huis kopen ----> alleen!

  • Jopie1982

    Zucht ik zit op dit moment vol dubbele gevoelens, ik sta op het punt om een huis te kopen (woon nog bij mijn ouders).

    Aan de ene kant super gaaf, heel stoer en heb er ook heel veel zin in. Aan de andere kant zie ik er echt als een berg tegrenop. Er zijn dagen dat het zo slecht gaat dat ik echt niet voor of achter uit kan kopen en ver ga van pijn.

    Wie o wie woont er hier ook alleen?

    En zo ja, kunnen jullie het allemaal redden? Ik ben echt zo bang dat ik het op die momenten niet ga redden.

    Wat doen jullie op zulke momenten en kunnen jullie deze angst?

  • christine

    Hoi Jopie,

    Snap jouw verhaal, je wilt gewoon eens je eigen bedoening en lekker zelfstandig wonen. Maar zoals je zelf al aangeeft twijfel je er erg aan. Zo zie je maar weer, niet zweverig bedoelt hoor, dat wat je soms zo graag wilt niet perse goed voor je hoeft te zijn.

    Misschien is het mogelijk om met je ouders, ik weet niet of die in de buurt wonen, een soort deal te maken als het niet ( even) gaat dat ze dan wat bijspringen enzo.

    Een soort van mantelzorgdeal zeg maar.

    Als je een soort van vangnet om je heen hebt/ maakt dan durf je het misschien wel aan. Misschien eerst huren, dan ervaar je de druk niet zo dat het MOET lukken.

    lekker op jezelf en toch niet gebonden aan een huis.En als er dan wat kapot is of wat dan ook, hoef je dat niet zelf op te lossen etc.

    Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt en ik wens je sterkte met deze“hobbel”

    groeten christine

    PS uit je verhaal maak ik wel op dat je eigenlijk meer neigt aan NIET kopen dan wel, of vergis ik mij?.

  • Marieke (Beheerder)

    Hoi Jopie,

    vind het knap hoor zelf een huis kopen… Ik denk dat menigeen die het met z;n tweeën doet daar al onzeker van wordt.

    Misschien is het een idee om te kijken of je een pgb kunt krijgen, je kunt dan iemand laten helpen bij je huishouden of als je je niet goed voelt jou zelf laten helpen met bijvoorbeeld douchen, aankleden, koken etc.

    Zelf heb ik ook een PGB dat ik alleen inzet als ik me niet goed voel.

    Groetjes

  • Jopie1982

    Ik wil dolgraag uit huis en het is meer een ja dan een nee,

    Maar ik maak me inderdaad super veel zorgen.

    Marieke jouw idee is wel super. Ik weet niet of ik daar voor in aanmerking kan komen enz. maar

    dat zou een geweldige oplossing zijn.

    Alleen iets kopen is inderdaad heel pittig. Alleen al de bedragen die je om de oren vliegen en als ik maar

    kan blijven werken lukt het me, kan het niet meer door de reuma, dan heb ik een groot probleem…..!

    Aan de ander kant op mezelf misschien wel wat meer rust omdat ik dan zelf kan beslissen, met andere woorden

    nog even een hoop twijfels en dingen over na te denken.

  • Andie

    Ik kan me je twijfels wel voorstellen, maar angst is een slechte raadgever en het alternatief is… bij je ouders blijven wonen? Wachten op een huurwoning (hoe lang duurt dat)?

    Dat van het pgb lijkt me een waardevolle tip, ik heb me zelf tot nu toe laten afschrikken door de ambtelijke procedures maar is wel zo iets waar ik ook nog een keer iets mee ‘moet’ - ik doe nu wel erg vaak een beroep op mijn omgeving.

    Onthoud ook, je kunt soms meer dan je denkt en ook als je pijn hebt: als je het maar in je eigen tempo kunt doen kom je er vaak ook wel. Ik heb zelf moeten leren om in slechte tijden de boel af en toe maar gewoon de boel te laten en dan is het maar een keer niet stofvrij in huis ;)

    Wat betreft werken en woonlasten is het misschien handig om geen tophypotheek te nemen, maar eentje die je ook nog kunt betalen als je werkloos wordt. Dat geeft je misschien een wat veiliger gevoel.

    Kijk in je arbeidscontract na of je verzekerd bent voor het wga-hiaat, dan kom je bij eventueel toekomstige arbeidsongeschiktheid niet voor een enorme inkomensdaling te staan. Bij veel bedrijven kan deze verzekering door de werknemers collectief afgesloten worden zonder gezondheidswaarborgen.

    Verhuizen en op jezelf wonen is vooral ook heel leuk, verlies de voordelen niet uit het oog, veel plezier (tu)

  • chantal

    Ik woon al vier jaar op mezelf. Wel in een huur woning want een koop woning kan ik niet betalen. Het bevalt me heel goed je kan te minste alles op je eigen tempo doen en je eigen dingen beslissen. Heb wel 1 keer in de week 2 uurtjes thusizorg die mij helpen bij het poetsen vooral bij het zware werk zoals de badkamer, dweilen enz. dat vind ik wel fijn want ik kan toch mijn eigen dingen doen en heb toch ook een beetje hulp ook springen mijn ouders wel vaker bij zoals met boodschappen doen want zware dingen tillen dat kan ik niet. Maar voor de rest doe ik alles zelf. Heel veel succes met het maken van je keuzen en hoop dat het je gaat bevallen om op je zelf te gaan wonen laat jeweten als je iets gevonden hebt???

  • aletta

    kleine reactie even op je verhaal over het WIA hiaat en de verzekering

    Ook bij een collectieve verzekering worden bestaande ziekten uitgesloten (ben ik helaas net zelf achter doordat ik nu afgekeurd thuis zit). ALs je dan in de WIA komt door bijv een ongeval geldt de verzekering wel, maar als het door de reuma gebeurd kun je het vergeten.

  • Marieke (Beheerder)

    Hoi,

    ook nog een tip… in plaats van met zware boodschappen sjouwen laat ik Albert komen, kost 5,95/6,95 om het te laten bezorgen maar het kost mezelf een hoop minder ;-)

    Groetjes Marieke

  • Andie

    Dit hangt erg van de verzekeringsmaatschappij en hun specifieke voorwaarden en acceptatierichtlijnen af. Vooral bij de wat grotere contracten gelden meestal geen gezondheidswaarborgen. Helaas kunnen er ook uitsluitingen blijken in de kleine lettertjes of op het moment dat je zo'n verzekering individueel aanvraagt.

    Wel jammer voor jou Aletta, ik viel bij mijn exwerkgever wel onder de dekking en beur nu maandelijks een aanvulling op mijn uitkering.

    Voor anderen misschien iets om voor zichzelf na te gaan, zodat ze in elk geval weten waar ze aan toe zijn?

  • Marieke (Beheerder)

    Hoi,

    ook bij mij uitsluitingen van gezondheidsaandoeningen die bekend waren voordat ik in dienst trad…

    Groetjes Marieke