1) Wat is uw leeftijd? (dit om te zien of jongeren anders met de diagnose omgaan dan ouderen)
35
2) Welke vorm van reuma heeft u?
r.a. en artrose
3) Hoelang heeft u al reuma?
Vanaf mijn 26e, dus 9 jaar
4) Hoe bent u zelf omgegaan met de diagnose reuma?
In het begin verliep het ziekteproces mild waardoor ik het nog lekker kon negeren. Na een paar opvlammingen werd ik bang voor de gevolgen en heb ik geprobeerd zo normaal mogelijk te blijven leven. Vooral mijn werk was een heet hangijzer en heb ik verbeten geprobeerd vol te houden, helaas ben ik vorig jaar toch volledig ‘afgekeurd’. Met psychologische hulp en het gedwongen rustiger aan doen gaat het nu beter met me, zowel lichamelijk als mentaal. Ik kan me nu richten op dingen die nog wel lukken, in plaats van gefrustreerd te raken door dingen die ik niet meer kan.
5) Welke gevolgen heeft de diagnose reuma gehad voor uw sociale contacten?
Ik ben blij dat ik, voordat ik reuma kreeg, heel veel ben uitgegaan en veel heb gereisd. Want dat zit er nu niet meer in. Als er iets op de agenda staat waar ik veel waarde aan hecht dan doe ik dat ook gewoon, óók als ik moe ben of veel pijn heb. Ik zorg altijd wel dat ik de volgende dag niks gepland heb. Aan oppervlakkige contacten besteed ik geen tijd meer, daar wil ik geen energie meer in steken. Ik heb (dus) geen vrienden verloren maar wel een aantal oppervlakkige kennissen.
6) Welke momenten zorgen voor de meeste pijnklachten? (te denken valt aan jaargetijde, deel van de dag, na bepaalde activiteiten)
's Ochtends is altijd lastig, moeite met opstaan en opstarten, soms gaat het na een uur al beter soms pas ‘s middags. Als het weer ’omslaat' heb ik ook meer last. Tussen de jaargetijden merk ik geen verschil. Overbelasting zorgt altijd voor extra pijn - helaas kom je hier vaak pas achteraf achter.
7) Is de pijn te omschrijven als stekend, brandend, kloppend, enz…
Variërend van een milde, zeurende (kloppende) pijn tot een heftige, stekende pijn waar de tranen van in je ogen springen (bijvoorbeeld als je je door artrose geërodeerde pols tegen de deurpost stoot). Maar: altijd aanwezig.
8) Is er iets waarvan u vindt dat mensen dat echt moeten weten over reumapatiënten waar nooit aandacht aan geschonken wordt?
Ik vind dat aan de meeste aspecten wel aandacht wordt geschonken, maar zowel patiënten als hun omgeving laten die vaak niet tot zich doordringen.
Als ik iets zou moeten kiezen dan zou het toch zoiets zijn als onderschatting van de psychologische gevolgen die reuma heeft, vooral op eigenwijze mensen 
9) Geeft u toestemming dat wij uw informatie gebruiken in onze presentatie?
Ja.