gedicht over reuma

  • Letje

    Hallo mensen,

    Dit gedicht kwam ik tegen op internet over de reuma-ziekte

    fibromyalgie. Ik heb dat zelf en vind het een mooi gedicht.

    Fibromyalgie

    Een ziekte met een naam,maar zonder een gezicht.

    Van buiten is niet te zien,wat het in je heeft aan gericht.

    De vermoeidheid,de wanhoop,het verdriet en de pijn.

    Worden niet begrepen in een wereld waar alles te zien moet zijn.

    Je lacht,je doet vrolijk,niet altijd even oprecht.

    Het sloopte je van binnen,het is een lang en eenzaam gevecht.

    Je bent niet meer,wie je ooit eens was.

    Je kunt niet meer,wat je ooit kon.

    Maar ook voor jouw schijnt nog steeds de warme levenszon.

    Je hebt famillie en lieve vrienden

    Zij kennen jouw enige wens

    Ze luisteren en beschouwen jouw niet als een ziekte

    maar als een mens.

    Hebben anderen ook gedichten over fibromyalgie of over

    andere reuma? Plaats ze dan op dit prikbord.

    Doeiiii Letje

  • Johan

    Hoi,

    Mooi gedicht, meestal waar maar toch mijn (h) ex had hier weinig mee te maken helaas.

    Familie en collega's zijn wel gelukkig meelevender, maar het blijft moeilijk.

    Althans….vandaag de uitslag van mijn bloed…..was goed, en mijn chol. zeeeeeer goed, toch nog een goeie dag.

    groeten,

    Johan

  • joyce

    ik heb je gedicht op hyves geplaats , ik vond het zo mooi. niemand begrijpt wat je door maakt en wat het inhoud

    ik hoop zo dat door dit gedicht mensen mij beter begrijpen heb er op het einde nog iets aan toegevoegd.

    zielig ben ik niet en wil ik ook niet zijn,

    alleen het begrip van de mensen om je heen

    vezacht al de pijn

    greetz joyce

  • ikke26

    Hoi Joyce,

    Ik weet niet of jetje nog gaat reageren op je berichtje aangezien ze haar gedicht in 2005 gepost heeft ;)

    Groetjes ikke