indometacine

  • miranda1963

    Hoi Karin,

    Iedere controle bij de reumatoloog wordt mijn bloed gecontroleerd. Dus dat zit wel goed.

    Ben wel heel blij dat ik eindelijk na 15 jaar van de Prednison af ben!

    Ben inmiddels ook gestopt met de Oxazepam voor de nacht. Gaat heel goed. Ik probeer zo goed mogelijk mijn medicijngebruik te beperken, maar ik zal altijd van alles moeten blijven slikken helaas. En dit is niet alleen voor de RA, maar voor meerdere ziektes.

    Ik doe alles in overleg, want om zelf maar een beetje aan te modderen vind ik niet zo'n goed idee.

    Nu maar hopen dat er niets bij komt.

    Groetjes Mir@nd@

  • Andries

    Dag miranda1963,

    Heb een vraag aan jou met name door je medicijnen gebruik. Dit verklaard dat je ook veel ziektes hebt. Ik ben op dit gedeelte van het forum terecht gekomen omdat ik sinds een aantal weken ook Indometacine gebruik i.v.m. ‘'reumatische’' klachten. Echter, ik heb daarnaast al een geruime tijd last van psychische klachten en ben bezig om weer aan de slag te gaan te gaan werken. Nu deze klachten erbij komen begint me de moed in de schoenen te zinken. Ik heb bewondering voor mensen zoals jij die na zoveel klachten (ziektes en gebruik van medicijnen) toch doorgaan. Mijn vraag is of je ook nog werkt, doe je ook veel in het dagelijks leven of zit je voornamelijk binnen. Je hoeft niet te antwoorden maar misschien dat er tips zijn om het leven wat dragelijker te maken. De pijn die je hebt kan soms ook tussen de oren vandaan komen.

    Met vriendelijke groet,

    Andries

  • miranda1963

    Hallo Andries,

    Ik werk al 25 jaar niet meer. Na de zwangerschap van mijn zoon (nu 26 jaar) ging de reuma erg achteruit. Werken werd onmogelijk en daarna ben ik ook nooit meer aan de slag gekomen. Op mijn 29e kreeg al de eerste prothese. In die tijd was ik dus best jong en ik heb eigenlijk de hele apotheek op het gebied van reuma al werd voorbij zien komen.

    Ik slik nog steeds indometacine en mijn lichaam is hier inmiddels behoorlijk aan gewend geraakt. Ook heb ik 15 jaar Prednison geslikt en na 4 stoppogingen is het mij eindelijk gelukt om hier vanaf te komen. Kun je zien hoe je lichaam gewend raakt aan een bepaald medicijn. Indometacine stoppen is voorlopig geen optie. De startklachten waren er alleen in de eerste maanden en daarna werd dit geleidelijk minder. Er is dus hoop!

    Momenteel zwem ik 1 x per week en zit daarbij in een oefengroep. Daarnaast heb ik wekelijks fysio. Ik lees veel en 1 x per week pas ik op mijn kleindochter. Dit is best intensief, maar ik zou het voor geen goud willen missen. De dag daarna tank ik weer bij en heb ik dus een rustdag voor mezelf. Met vallen en opstaan moet je leren om rust en beweging in balans te krijgen. En depressieve klachten heeft bijna iedereen met reuma wel eens last van. Dit is niet vreemd, omdat je toch moet leren omgaan met je beperking en dit geeft van tijd tot tijd stress en frustratie.

    Ik zou jou adviseren eens met je arts te overleggen of je werk (gedeeltelijk) weer oppakken een goed plan is. Soms geeft deze afleiding ook juist een impuls om uit een depressie te komen. Onder de mensen zijn geeft afleiding. Bij de pakken neerzitten helpt je niet, maar ik kan het wel snappen.

    Of langzaam het werk weer op bouwen en dus beginnen met een aantal uren per week. Mochten je depressieve klachten aanhouden, dan zou ik het zeker aankaarten bij je huisarts. Deze kan je doorverwijzen naar een (klynisch) psycholoog. Een klynisch psycholoog helpt mensen die depressieve klachten hebben door hun ziekte.

    Heel veel succes en ik hoop dat ik je heb kunnen helpen.

    Groetjes Miranda

  • Kees

    Indometacine is al een oud geneesmiddel. Zelf heb ik het enkele jaren gebruikt eind jaren 1960.

    Het hielp mij indertijd erg goed.

    's avonds een zetpil. sliep er goed op en de ochtend daarop minder last van pijn en stijfheid.

    Geen bijwerkingen.

  • Andries

    Bedankt voor de vooral zeer snelle reactie! Zo te zien neem je dus al een geruime tijd indometacine. Je zou dan haast zeggen dat je spijsverteringskanaal dan al flink aangetast moet zijn maar dat is dus niet het geval. Ik ben niet van plan om er mee door te gaan. Heb volgende week afspraak met de reumatoloog en ga het er over hebben.

    Het nadeel bij mij is dat ik al een geruime tijd loop met persoonlijkheidsproblematiek, heb al de nodige problemen gehad en nu begint er hoop te komen omdat ik bij de GGZ een gepaste therapie krijg aangeboden, enkel nu dit in de molen zit krijg ik de reumaklachten. Het is soms of er geen einde aan komt maar goed.

    Ik herleidt uit je bericht dat mensen met reuma dus over het algemeen beperkingen hebben maar dat je nog wel kunt werken. Ik zal zeker overwegen om weer te gaan beginnen met werk….ook al heb ik dat niet maar goed, ander verhaal. Enkel, is het goed om bijv. lichamelijk werk te doen als je reuma hebt. Qua dagbesteding is het zeker een optie.

    Nogmaals bedankt voor je reactie en ik wens je veel geluk toe in de verdere toekomst, respect hoe je er mee om gaat en voor mensen die het lezen en ook al jaren ziek zijn en toch doorgaan, respect.

  • miranda1963

    Fijn, Andries, dat je wat hebt aan mijn reactie.

    Zelf heb ik geen psychische problemen, maar ik heb er wel dagelijks mee te maken. Mijn dochter van 21 heeft PDD-NOS (een autisme verwante contactstoornis). Niet erg makkelijk om mee om te gaan. Dit geeft regelmatig veel stress. Ik weet niet of je lid bent van de reumapatientenvereniging? In hun blad “In beweging” staat deze maand een artikel over de gevolgen van stress en reuma. Uit onderzoek blijkt dat stress reuma kan verergeren. Het is dus best belangrijk om stress te vermijden. En ook dat je medicatie goed is afgestemd op de reuma. Dus is misschien in jouw geval belangrijk dat je het psychische gedeelte eerst onder controle krijgt en als je beter in je vel zit pas te denken aan het zoeken van passend werk!

    Onder passend versta ik werk waarbij de druk niet te hoog is en het voor de reuma niet te zwaar is. Best lastig!

    Mijn dochter heeft werk gevonden waar ook mensen werken die “te goed” zijn voor een sociale werkplaats en “te slecht” voor een baan waar veel van je wordt gevraagd. Dus daar is veel begrip en begeleiding voor mensen met een lichamelijke en/of geestelijke beperking. Helemaal top dus!

    Heel veel succes en hou me op de hoogte…

    Groetjes Miranda

  • Andries

    Heb het vermoeden dat door mijn problematiek de reuma alleen maar heeft verergerd, heb echt nog niet zo lang de klachten van reuma (ong. 2 maand nu). Wat sociaal werk betreft heb ik 3 jaar gewerkt bij een re-integratiebedrijf gewerkt maar daar werd het alleen maar erger. Ik nog het geen sociale werkplaats maar asociale werkplaats, maar goed. Ik merk dat er veel te praten valt hierover en ik wil je best op de hoogte houden en contact houden enkel is er een mogelijkheid om dat via mail o.i.d. te doen? Dit gaat niet echt meer iedereen aan namelijk en iedereen kan dit lezen.