Ra, zwangerschap ja of nee

  • bambie

    hallo allemaal,

    Ik heb Ra en mijn vriend en ik willen heel graag kinderen.

    Alleen zitten wij er heel erg over in of dat wel gaat lukken.

    Mijn reuma is vrij aktief(is nooit echt rustig geweest) en ook op de remicade geageer ik nog niet goed.

    Als je zwanger wil worden moet je met de medicijne stoppen.

    Nou zou ik dus heel graag willen weten hoe dat bij anderen is verlopen.

    Of het vol te houden is kwa pijn, en of het lang duurde voordat je zwanger was.

    Wij zijn dus heel erg bang dat mijn reuma heel hard achteruit zou gaan als ik van deze medicijne af moet.

    graag zou ik het van jullie horen,

    groetjes bambie

  • webmaster

    Als je zwanger word, moet je stoppen of minderen met je medicatie. Maar misschien heb je geluk….!!! Veel reuma-patienten hebben tijdens hun zwangerschap veel minder pijn, door een hormoon dat tijdens de zwangerschap vrijkomt. Sommige patienten hebben zelfs 9 maanden helemaal geen pijn. Je kunt ook een alternatief zoeken (tijdelijk) voor je huidige medicatie, iets wat minder schadelijk is voor je baby.

    Er zijn folders over zwangerschap, erfelijkheid en kinderen opvoeden met reuma.

    Die kun je bestellen bij het reumafonds (www.reumafonds.nl)

    Succes,

    Paul (webmaster)

  • Anne

    Ik zit met hetzelfde “probleem”.

    Ik weet wel zeker dat ik een poging wil wagen of ik een kindje kan krijgen (want dat weet je van te voren ook nooit)

    Ik ben met 1 medicijn (arava) al afgebouwd en heb daar een ontgiftingskuur voor gehad.

    In janurari moet ik weer naar de reumatoloog en dan wil ik er weer even over gaan praten…in maart ga ik trouwen en daarna wil ik stoppen met de medicijnen (remicade,mtx)

    Weet al wel dat ik de prednison door mag slikken en brufen 800 ret. mag je slikken totdat je weet dat je zwanger bent.

    Mijn reumatoloog zei ook dat het best moeilijk te zeggen was hoe je je voelt…bij de een gaat het heel goed…heeft bijna geen last van de reuma….maar de ander kan weer veel meer klachten krijgen.

    Je weet ook niet hoelang het duurt voor je zwanger bent…en je moet met de mtx en remicade 3 maanden gestopt zijn voor je zwanger mag raken.

    Het is heel moeilijk, maar als je het wilt…

    Wat zegt je reumatoloog er van?

    Nou veel succes met je beslissing.

    Groetjes, Anne

  • bambie

    Een poging wil ik ook zeker wagen, daar is geen twijfel over!!!

    De reumaterloog vind dat ik nog ongeveer een jaar me reuma aan moet kijken, in de hoop dat het iets stabieler wordt.

    En dan duurt het Volgens mijn reumaterloog nog een half jaar voordat de medicijne uit me lijf zijn(remicade mtx). mtx 3 maanden en remicade half jaar.

    Ja het is zeker moeilijk, maar ik heb het er voor over. Ik ben alleen wel huiverig over het feit dat je zonder deze medicijne sneller achter uit gaat.

    Daarom ben ik ook heel beniewd hoe anderen dat hebben ervaren,

    En als het nou echt niet goed gaat wat doe je dan?

    groetjes bambie

  • wendy ( jurre)

    Hoi,

    Ik heb ook RA. En sinds 1 jaar moeder van Jurre, dus ik heb de stap gewaagd. Ik heb een half jaar voor dat ik ging stoppen met de pil moeten stoppen met mijn medicijnen. Dat ging een beetje op en af, maar met de hulp van mijn man en ouders vooral mijn schoonmoeder( die kwam elke week mijn huis schoonmaken) ben ik die tijd doorgekomen. Ik heb ook het geluk gehad dat ik na 1 maand zwanger was. En toen heb ik eigenlijk geen last meer gehad van mijn RA. Ik had alleen echte zwangerschapskwaaltjes. Dus zal bij mijn het hormoon ook wel hebben geholpen. Maar bij iedereen is het anders maar zo'n kleintje is de moeite waard. Veel succes met wat je ook doet.

    groetjes Wendy

  • Marike

    Hallo,

    Ik ben vorig jaar september gestopt met Remicade en MTX ivm onze kinderwens. Al gauw kreeg ik meer last en ben toen met Prednison en goud begonnen. De eerste paar maanden ‘deed’ ik het daar nog vrij aardig op. Helaas werd ik niet zwanger. Intussen nog steeds niet zwanger, behandeling gestart bij de gyneacoloog, ziekenhuisopname achter de rug ivm flinke verslechtering van de reuma…. Geen opbeurend verhaal dus! Maar…. onze ongewenste kinderloosheid heeft niets te maken met mijn medicijngebruik in het verleden, verzekert de gyneacoloog ons. Dus het staat los van de reuma, alhoewel de activiteit van de reuma nu er wel degelijk mee te maken heeft denk ik.

    Zijn er vrouwen die mijn verhaal herkennen? Hoe is het bij jou verder gegaan? Toch nog zwanger geworden of heb je de kinderwens noodgedwongen op moeten geven?

    Succes allemaal!

    Marike

  • bambie

    Beste Marike,

    Wat naar dat het allemaal niet zo wil lukken.

    Ik heb om mij heen(wachtkamer bij de reumaterloog) ook verhalen gehoort van mensen met actieve reuma waarbij het heel lang duurde voordat ze zwanger werden. Zij door de hele medice molen gegaan maar op dat gebied was er niks mis. Zij dachten ook dat het aan hun actieve reuma lag.

    Is jou reuma nu niet heel erg achteruit gegaan?? Ik ben zelf zo bang dat mijn gewrichten zonder de remicade snel gaan vergroeien.

    Heel veel sterkte!!

    gr, bambie

  • Miranda

    Beste Bambie,

    Ik ben zelf moeder van 2 gezonde kinderen (inmiddels 18 en bijna 14). Ik ben 39 jaar en heb inmiddels 38 jaar RA, dus bijna mijn hele leven.

    Een zwangerschap ondanks RA kan best, maar vraagt wel de nodige voorbereidingen en aanpassingen. Ik ben een jaar voor ik zwanger werd samen met mijn man in overleg gegaan met de reumatoloog. Alle medicijnen die ik toen gebruikte zijn afgebouwd, behalve de Salazopyrine. Toen ik een half jaar van de medicijnen af was, dus als het ware ontgift, mocht ik proberen zwanger te worden. Dit lukte al met 3 maanden, dus dat was wel snel. De RA was in de zwangerschap heel rustig, maar bij mij kwam het in alle hevigheid terug kort na de geboorte. En dan zit je natuurlijk wel met een baby'tje. Maar met gezinshulp en goede begeleiding van mijn man, vrienden en familie en natuurlijk niet te vergeten de reumatoloog ben ik dit te boven gekomen. Zoals je ziet zitten er tussen de kinderen een aantal jaren, mede omdat mijn lichaam lange tijd nodig heeft gehad om zich te herstellen.

    Ik ben erg blij dat ik dit jong heb aangedurfd, want na mijn dertigste was ik er denk ik niet meer aan begonnen. Door de RA gaat alles met de jaren toch wel achteruit. Natuurlijk kan ik je moeilijk adviseren, maar ik wilde alleen een hart onder de riem steken en mijn ervaring aan je vertellen. Misschien dat je er iets aan hebt.

    Heel veel succes met jullie beslissing.

    Groetjes Miranda